گروت از آب، سیمان، ماسه و افزودنی‌های دیگر تشکیل شده‌است. برای پُر کردن فضاهای خالی و ترک‌های بزرگ، و برای جلوگیری از لایه‌لایه شدن یا خرد شدن از گروت‌ریزی استفاده می‌شود. گروت‌ها از نظر ظاهری به شکل پودر می‌باشند که پس از اختلاط با آب، به صورت ملات سیال مورد استفاده قرار می‌گیرند. مهمترین ویژگی مورد نیاز گروت جهت انتقال بار از صفحات فلزی پایه به فونداسیون، مشخصه افزایش حجم و در نتیجه اطمینان از پرنمودن دایمی تمامی فضای گروت ریزی می باشد و این ویژگی است که در ملات های ماسه سیمان معمولی محقق نمی گردد. علاوه بر این، کارایی، مقاومت و دوام از جمله دیگر ویژگی های مورد نیاز گروت محسوب می گردد. تحقق ویژگی های مورد نیاز گروت در گرو انتخاب مصالح و رعایت نسبت های استاندارد و همچنین استفاده از افزودنی های مناسب می باشد. از سال 1950 میلادی، به منظور کاهش خطا در فرآیند استاندارد تولید گروت و جهت سهولت اجرای گروت ریزی، گروت ها به صورت بسته های خشک از پیش مخلوط شده، که تنها با اضافه نمودن میزان مشخصی آب آماده مصرف می گردند، در دسترس می باشند. . . .